Vandaag was de laatste dag van de Tour de Fleece. Gedurende de afgelopen drie weken heb ik heerlijk gesponnen, zowel op mijn wiel als op mijn tolletjes, en het resultaat mag er zijn! Met het blauwe garen wil ik nu zo snel mogelijk gaan breien, ik heb al een leuk patroon uitgezocht.
Vandaag zijn David en ik wezen kajakken in de buurt van het eiland Kaag. We reden er mooi op tijd naartoe, zodat we om 10 uur konden vertrekken. Kaag is een bijzonder en pittoresk plaatsje, waar je met een pontje naartoe moet varen. Al snel hadden we de botenverhuur gevonden, we pakten onze kostbaarheden op in een emmertje en de verhuurder hielp ons met instappen (zijn steiger was vrij hoog). Meteen voelden we de golven, er stond best een sterke
Nu het eindelijk wat koeler is, kan het weer: poes op schoot! Of, zoals bij Fiona, op je borst.
Vandaag hebben María, Stephanie en ik elkaar voor het eerst in lange tijd weer eens gezien. ÆroDynamic heeft een tijdlang stilgelegen, mede doordat ik minder tijd had, en ook door de zwangerschap van Stephanie. Het was fijn om de meiden weer eens te spreken, en natuurlijk ook om baby Jacob te bewonderen. Heerlijk kereltje! We hebben nieuwe plannen gesmeed en willen weer aan de slag. En eindelijk trekt er wat bewolking over Nederland, dus het gaat hopelijk wat afkoelen…
Ik heb vandaag getwijfeld of ik een happy moment zou plaatsen, op deze dag van nationale rouw. Uiteindelijk heb ik besloten het toch te doen, want ook een zwarte dag heeft mooie kanten, en reflectie en meeleven hebben hun eigen schoonheid. Als ik mijn gedachten laat gaan over deze vreselijke ramp voel ik verdriet en medeleven voor hen die iemand verloren hebben. Daarnaast voel ik ook dat de bewustwording die zo’n gebeurtenis oproept een positieve uitwerking kan hebben. In één woord: dankbaarheid. Ik
Vandaag had ik post uit Amerika! Al een tijdje geleden had ik een streng garen gesponnen in de “Just Batty Challenge” op Ravelry, en daarmee had ik een prijs gewonnen: een tol naar keuze van de tollenbouwer Jenkins. Nu wil het toeval dat ik al een tijdlang geprobeerd had om zijn nieuwste modelletje te bemachtigen, de Finch, maar dat lukte steeds niet omdat er zoveel mensen zijn tollen willen kopen. Hij is eigenlijk standaard uitverkocht. Dit was mijn kans op
Altijd als David en/of ik thuiskomt zitten ze klaar, bovenaan de trap: Freya en Fiona. Hetzelfde gebeurt wanneer we vertrekken. Freya zit nog net op de overloop, naast de krabpaal, en Fiona zit op het houten schot en geeft kopjes aan de hoek daarvan. Heel handig, want zo kun je indien nodig de poezen heel snel bij elkaar lokken. Jazeker, je kunt poezen dingen leren, mits je het aantrekkelijk voor ze maakt. Beide poezen worden dus altijd even geknuffeld op
Na de drukke dag gisteren heb ik het vandaag rustig aan gedaan. Een paar uurtjes siësta gehouden, en verder geprobeerd om ons warme huis wat af te koelen – wat maar matig lukte. En natuurlijk nog wat spinnen voor de Tour de Fleece.
Het is heet. Snikheet. En dan is dit opeens toch wel een leuke verrassing!