Handwerken – Dag dag!

Alweer een paar!

Meilindis — Fri, 08 Apr 2016 22:33:42 +0000

De Sock Madness gaat door… afgelopen dinsdag kwam het patroon van ronde 3 binnen in mijn mailbox! Het heet Waimakariri, naar een rivier in Nieuw Zeeland (waar de ontwerpster woont). Die rivier meandert en kleine stroompjes splitsen zich af om zich een eindje verder weer met de hoofdrivier te verenigen.

Waimakariri-rivier

De sokken zitten heel ingenieus in elkaar. Je begint bij de teen met de kabel en werkt daarna in het rond verder. De kabels splitsen zich net als de rivier en komen later weer samen, en intussen geven ze vorm aan de sok.

Waimakariri-sokken

Afgelopen vrijdag was ik klaar, en ze zitten perfect! Weer een paartje voor in de sokkenla. En ik was de zevende van mijn team die klaar was – dus ik ben door naar de volgende ronde (30 mensen mogen door per team)!

Sokkengekte

Meilindis — Fri, 25 Mar 2016 16:33:48 +0000

Sinds een paar weken is hij weer van start: de Sock Madness. De tiende editie alweer. De Sock Madness is een jaarlijkse sokkenbreicompetitie op Ravelry. Iedereen mag meedoen, en om je te kwalificeren moet je eerst binnen twee weken het paar kwalificatiesokken breien. Daarna word je ingedeeld in een team op basis van je snelheid en ervaring, en elke twee weken begint er een nieuwe ronde. Je krijgt een sokkenpatroon per email toegestuurd, en de eerst x breiers van elk team die de sokken klaar hebben gaan door naar de volgende ronde (x wordt natuurlijk steeds een lager getal). Uiteindelijk gaan de besten uit elk team tegen elkaar breien en is er één winnaar.

Ik heb mijn kwalificatiesokken in ongeveer een week gebreid. Ik heb handgesponnen garen gebruikt – misschien niet zo praktisch, want ze moeten in de handwas, maar het leek me leuk om met mijn zelfgesponnen garen te breien. Ze zijn goed gelukt en passen precies!

SlipStripeSpiral-sokken – zijaanzicht

SlipStripeSpiral-sokken – bovenaanzicht

Bij deze sokken brei je om en om met de twee garens een toer, waarbij je sommige steken alleen verplaatst. Daardoor wordt een weef-/mozaïekachtig patroon gecreëerd. Heel leuk om te doen!

Afgelopen zondag werden de teams bekend gemaakt. Ik ben geplaatst bij team Kweechah Knotweed. Kweechah betekent “tien” in een Indiaanse taal (een verwijzing naar deze editie van Sock Madness). De teams hebben opeenvolgende beginletters. Het A-team is het langzaamst, het P-team het snelst. Ik zit dus in een redelijk snel team…

Zondagavond, precies toen ik naar bed wilde gaan, kwam het patroon van de tweede ronde uit. De eerste 40 mensen in elk team die de sokken af hebben mogen door naar ronde 3. In elk team zitten ongeveer 50 mensen.

Maandagmiddag had ik eindelijk tijd om met de sokken te beginnen. Het opzetten was nog niet zo simpel! Het was een variatie op Judy’s Magic Cast On. Dat is een methode waarbij je met twee rondbreinaalden steken opzet die tegenover elkaar liggen, zodat je daarna twee kanten op kun breien, zonder zichtbare overgang. In dit geval moest je op de steken van de ene naald ook nog kralen rijgen.

Kralen op de draad

Na de opzet. Twee rijen steken, waarvan één met kralen.

Nu moest ik de steken zonder kralen gaan breien. Na een aantal toeren werden gaatjes gemaakt, daarna volgden nog eens zoveel toeren.

Open boord.

Vervolgens kwam er opnieuw een lastig stukje: de ene naald moest door het werk gehaald worden om het breiwerk dubbel te vouwen, waarna het aan elkaar gezet moest worden. Zo ontstond een picotrand aan de bovenkant van de boord.

Gesloten boord.

Vanaf dat punt werd het makkelijk: gewoon een standaardsok met een leuk patroontje. Het patroon heet Rose & Thorn Sock, en bestaat uit roosjes en doorns (kant en kabeltjes).

Patroon op het beenstuk.

De eerste sok was woensdagmiddag klaar, en gisteravond was ik klaar met de tweede sok. Ze passen precies!

Rose & Thorn Socks – zijaanzicht

Rose & Thorns Socks – bovenaanzicht.

In mijn team was ik als twaalfde klaar. De eerste persoon die de sokken af had zat (natuurlijk) in team P, en was al binnen 24 uur klaar! Die heeft vast niks anders gedaan dan sokken breien…

Over anderhalve week begint de volgende ronde. Ik ben erg benieuwd naar wat er gaat komen!

Spelen met kleuren

Meilindis — Sun, 24 Aug 2014 16:02:05 +0000

Donderdag hadden Anna en ik een afspraak in Den Bosch. In de Achterstevorenswap had ze mij een middagje kleurenspelen aangeboden, en na een eerdere mislukte poging was het nu toch zover: de curver met gekleurde lontjes werd omgedraaid op tafel, de handkaard lag klaar, en ik had het kleurenboek dit keer bij me…

Snoepjes voor spinners

Ik had een cadeautje meegenomen voor Anna: een in het geheim gemaakte tekening van haar bijzondere kat Lillepoes, en ze was daar heel blij mee!

Lillepoes

Anna had voor mij ook een onverwacht cadeautje: twee zakjes sneeuwamandelen (een guilty pleasure van mij), eentje van Parti, en eentje van Simon Lévelt, voor een “vergelijkend warenonderzoek”. Simon won overigens met glans.

Uilencake!

Anna had ook nog een uilencake gemaakt met havermout banaan en sinaasappel, die ondanks het feit dat hij iets aan de zachte kant was heerlijk smaakte. Kopje thee erbij, en spinnen maar!

Waar te beginnen?

We sponnen steeds meerdere kleuren tegelijk in een single, om te kijken wat het effect was in de draad. Dat was lang niet altijd wat je zou verwachten. Een meerkleurig lont werd vrijwel uni, al kwamen na het twijnen de kleuren weer op magisch wijze tevoorschijn, en donkerblauw met wat matte, saaie kleuren transformeerde tot een helder, impressionistisch draadje. Interessant!

Onze draadjes

Het was, kortom, erg gezellig, en we spraken zoals altijd weer over van alles en nog wat, en het is zo leuk als iemand je gedachtensprongen mee volgt, ook als het wat hak-op-de-tak is (en je later toch gewoon weer verder praat waar je was gebleven zonder dat dat gek is). Dat heb ik niet met veel mensen.

Oh Joy!

Meilindis — Mon, 14 Oct 2013 20:38:46 +0000

Ruim twee jaar geleden kocht ik een spinnewiel om eens te kijken of dat iets voor mij was, spinnen. Het bleek dat ik spinnen heel leuk en ontspannend vind om te doen, maar het spinnewiel dat ik had was voor mijn situatie niet ideaal. Het is een Louet S10, een superdegelijk spinnewiel, met een enkele trapper om het wiel aan te drijven.

Die enkele trapper staat alleen precies horizontaal, dus om te trappen moet je hem als het ware voorover duwen. Na mijn knieblessure voelde dat niet meer zo prettig, en het wiel maakte ook nog eens erg veel lawaai. Stiekem zat ik dus al een tijdje te dromen van een nieuw spinnewiel.

Afgelopen vrijdag zat ik in de trein naar de Brei- en Haakdagen in Groningen, en keek ik op Ravelry of er nog nieuws was. Dat was er, Judith had namelijk een nieuw spinnewiel gekocht, een Schacht Sidekick, en in haar berichtje schreef ze ook dat binnenkort haar Joy dan waarschijnlijk wel in het Te Koop-draadje te vinden zou zijn.

Mijn reactie was “CLAIM!”, natuurlijk nuanceerde ik dat daarna nog een beetje, ik stuurde haar een bericht of ze haar spinnewiel al aan iemand had toegezegd, en zo nee, dat ik dan serieus belangstelling had. Ik bleek niet de enige te zijn, want de Ashford Joy is een zeer gewild en geliefd spinnewiel. Het is klein, licht (5 kilo), inklapbaar, en deze versie had twee trappers. Ook zit er een tas bij om hem mee te nemen.

‘s Avonds kreeg ik een berichtje terug van Judith, dat haar mailbox wel ontploft leek die ochtend, maar dat ik de eerste was, en ze stelde een prijs voor. Ook gaf ze aan dat ze nog een Freedom Flyer (voor dikke garens) erbij te koop had, en of ik daar ook belangstelling voor had. Ik kon mijn geluk niet op en een deal was al snel gesloten.

Nu moest het wiel nog van Judith (Ameland) naar mij (Den Haag) komen. Judith zou zaterdag naar de Breidagen in Groningen gaan, ik helaas niet. Er moest dus een karma-estafette geregeld worden. En dat lukte! Joy zou van zaterdag op zondag bij Karin gaan overnachten in Assen, en dan zondag worden opgehaald door Tommy, Ruths zoon die toevallig in Assen was, en meegenomen worden naar Zoetermeer, waar ik het wiel dan weer zou kunnen ophalen.

Zo gezegd, zo gedaan, en zondagavond kwam Joy thuis! Ik heb haar meteen even uitgepakt en uitgeklapt, en vandaag heb ik mijn eerste draad gesponnen. Ze spint als een zonnetje en ik ben werkelijk vreselijk blij met mijn nieuwe Joy!

Links Ashford Joy, rechts Louet S10