Donderdag hadden Anna en ik een afspraak in Den Bosch. In de Achterstevorenswap had ze mij een middagje kleurenspelen aangeboden, en na een eerdere mislukte poging was het nu toch zover: de curver met gekleurde lontjes werd omgedraaid op tafel, de handkaard lag klaar, en ik had het kleurenboek dit keer bij me… Ik had een cadeautje meegenomen voor Anna: een in het geheim gemaakte tekening van haar bijzondere kat Lillepoes, en ze was daar heel blij mee! Anna had
Vanmorgen klonk er door het luide miauwkoor van Freya en Fiona opeens nog een derde miauw mee! De bewuste kat bleek beneden voor de voordeur te zitten en aangezien er in de buurt altijd veel katten vermist worden, besloot ik maar eens even poolshoogte te gaan nemen. Er zat een jonge cyperse kat voor de deur met een halsbandje waaraan ook een adreskokertje hing. Hij bleek Stinkie te heten en hij woont schijnbaar tegenover ons. Ondertussen was Stinkie al de
Afgelopen dinsdag had ik even een dagje vrij van Alzheimer, dus was er eindelijk weer eens gelegenheid om iets af te spreken met iemand! Die iemand werd Eva, net een maandje of twee geleden bevallen van Ibimi, en het leek ons leuk om haar weer eens te eten te vragen! Dus ik heb Eva en Ibimi met de auto opgehaald (ja, dat kan, in zo’n maxicosi), en heb Teriyaki gekookt. Met aspergesoep vooraf. En Vienetta toe. Hmmm. Maar goed, Ibimi
Mensen, maak je niet meer ongerust, Freya is weer (bijna) helemaal de oude! Nog een beetje kale plekken hier en daar op haar gezicht, maar ze is weer helemaal aanwezig… Lekker met haar zus een weekendje in Hoogeveen gelogeerd en dat was leuk!! Hier in Den Haag is het natuurlijk veel saaier, daar zijn maar twee mensen en al die spullen kent ze al. In ieder geval is ze weer de oude en dat is maar goed ook. We zijn erg geschrokken
Zoals zo vaak tijdens het koken had ik gisteravond het raam van de keuken open staan. En zoals altijd ging Freya buiten op de vensterbank zitten. Ik was rustig in mijn spaghettisaus aan het roeren toen ik opeens glijdende nageltjes hoorde! Freya zou toch niet gevallen zijn? Ik keek uit het raam, maar zag niets beneden. Waarschijnlijk was ze dus gewoon naar binnen gerend en had ze zich op de vensterbank afgezet… Ik vertrouwde het toch niet helemaal en ging
Gisteren zijn zowel het grofvuil als de kringloopwinkel langsgeweest en nu is het huis gelukkig een stuk leger geworden: de secretaire, het oude bureau, een stoel, de lp’s en nog veel meer spullen moesten eraan geloven. De dingen voor het grofvuil moesten ‘s morgens al voor zeven uur aan de straat staan, dus die hebben we de avond ervoor al buiten gezet. Dit ging allemaal met het grofvuil mee… Het buiten zetten was nog wel veel werk, het oude bureau
Freya deed dit al een hele poos, maar nu heb ik het pas op camera vastgelegd: als ze water drinkt dipt ze het water op met haar pootje en likt het dan daar weer vanaf. Het gevolg is dat er altijd allemaal druppels op de grond liggen in de omgeving van het waterbakje, dan schudt ze namelijk haar pootje weer droog en vliegen de spetters alle kanten op. Schattig!