Dagje Gouda met Anna
Anna kwam vandaag een dagje naar “Het Westen” en dus spraken we af om samen ergens te gaan theedrinken! Eerst viel ons oog op de Haagse theesalon Lapsang, maar we hadden niet heel veel tijd, en als we daar naartoe zouden gaan zouden we vooral bezig zijn met reizen en erheen en terug lopen. We besloten dus om dit een ander keertje te doen, en elkaar vandaag in Gouda te treffen.
We ontmoetten elkaar op station Gouda, en wandelden toen op ons gemak naar het centrum. We hadden bedacht om thee te gaan drinken in het Museumcafé, vlak bij de kerk, dat een leuke sfeer beloofde te hebben. We liepen door een poortje en kwamen uit op het terras, dat nog leeg was.
Het was nog wel een beetje fris, dus we besloten om binnen te gaan zitten. Niet dat dat erg was, want ook daar zag het er mooi uit!
We bestelden thee, en werden snel bediend. Alleen… er was niet veel keuze qua kruidenthee (wat voor Anna belangrijk is, want ze neemt geen theïne en liever ook geen ginseng): alleen rooibos en kamille. En dat waren nou net de smaakjes die ze niet zo geweldig vindt. Helaas. Een tweede kopje kwam er dus ook niet (de tweede serveerster ging nog wel even kijken of er nog verse munt wat, maar dat was niet het geval). De eerste serveerster werd een beetje defensief:
(Anna) “Jammer dat jullie maar zo weinig kruidenthee hebben, maar twee soorten, rooibos en kamille”
(Serveerster) “Nee hoor, wel DRIE, ook nog witte thee”
(A) “Het blijft weinig”
(S) “Nou, ik vind drie soorten kruidenthee behoorlijk veel, dat heeft lang niet iedereen”
(A) “Jammergenoeg zijn het ook net de smaken die veel mensen niet lekker vinden”
(S) “Nou, ze drinken het hier zeker wel hoor”
(A) “Ja, omdat ze geen andere keus hebben”
Etcetera. Beetje jammer. Gewoon zeggen “Het spijt ons, we hebben alleen dit in het assortiment” was voldoende, maar proberen de klant het gevoel te geven dat ze teveel verwacht en dat ze geen goede smaak heeft is natuurlijk niet zo heel bevorderlijk voor de indruk die je als café achterlaat…
Ik bestelde nog een broodje eiersalade, omdat dat erg lekker klonk en het wel handig was om nog even iets te eten, maar helaas werd dat broodje nooit bezorgd. De bestelling was niet doorgekomen, en toen ik daar achterkwam hadden we het wel gehad met deze plek, en zijn we gaan afrekenen.
We besloten om ergens anders nog even iets te eten, en we vonden een gekke brasserie vlakbij Lieneke (waar Anna daarna naartoe zou gaan), die op het uitklapbord had staan dat er tosti’s werden geserveerd. We gingen naar binnen en het was een vrij apart geheel… Er lag een tegelvloer, en er stonden tafeltjes die chique gedekt waren met witte lakens, bestek, en kristal-lookalike-glazen. De stoelen waren van (kunst?)leer, maar bij sommige tafels stond een extra stoel van een ander type, en halverwege de brasserie veranderden de meubels ook, precies bij de karaokeset… de mannen die achter de toonbank stonden waren ook aparte types. Even twijfelden we of we hier wel naartoe wilden. Maar als alles een beetje apart is en het restaurant toch bestaat, dan moet er iets goed zijn, en wie weet was dat wel het eten!
We bestelden tosti’s met zalm, en die smaakten prima. We zaten wel constant te gniffelen om de gekke situaties en locaties waar we vandaag in verzeild raakten! Al veel te snel was het tijd voor Anna om te vertrekken (al was het qua energie wel een goed moment), dus we namen afscheid en ik liep nog even door het centrum om wat foto’s te maken.
Trouwens, ik was stiekem ook een beetje op zoek naar een nieuwe (grotere) tas, en toen ik in Gouda niets tegenkwam besloot ik om in Den Haag nog heel even naar de Desigualwinkel te lopen om te kijken of ze al andere modellen hadden. En ja, dat hadden ze, één van de tassen was wat steviger dan de gemiddelde tas daar, en was mooi recht (handig voor papieren enzo)… die moest ik hebben! Dus ik heb ook nog een nieuwe tas!
