Ouderwets gezellig!
Gisteravond gingen David en ik met onze grote vriendin Eva en haar nieuwe vriend Gilbert gezellig een avondje uit. We hadden Gilbert nog nooit eerder ontmoet, maar het klikte goed en het beloofde een leuke avond te worden.
Eerst zouden we ergens gaan eten. Eva had een tas vol dinnercheques bij zich en een enorme lijst met deelnemende restaurants, dus kansen genoeg zou je zeggen! De “Buddha Bar” leek ons wel een goede keuze en dus togen we naar de Dagelijkse Groenmarkt. We gingen naar binnen en bevonden ons in een vrij krap restaurant, alles stond dicht op elkaar, en er waren hoeken met zitzakken om te “loungen”. We vroegen om een tafel voor vier, wat werd opgelost door twee tafels tegen elkaar aan te schuiven, en we gingen zitten. Eva vroeg voor de zekerheid nog even of ze echt dinnercheques accepteerden, wat de ober even ging navragen. Even later kwam hij terug, nee, dat deden ze toch niet! Wij keken raar op, want ze stonden wel op de website van de dinnercheques als deelnemend restaurant.
Dus wij gingen weer weg! Streep op de lijst, volgende keus: Floow (flooow) op het Plein. We liepen erheen en mijn eerste indruk was: wat een láng restaurant! Het was niet breed, maar liep erg ver door. De hele inrichting was in het rood en zwart, rode lampen (beetje hoerig eigenlijk) en zwarte tafels enzo. Onze jassen werden aangenomen en op de nu wel erg nuttige vraag of ze dinnercheques aannamen werd ook deze keer “Nee” geantwoord. ….”Geintje! Jawel hoor!” Grappige ober.
We gingen zitten en kregen het menu van de dag te horen: een voorgerecht van wat groenten en kaas (weet niet meer wat het was, ik had iets anders), een hoofdgerecht van gevuld piepkuiken (ouch) op pasta, en als toetje mandarijnentaart met ijs. Het klonk erg goed en al kregen we nog een menukaart, David en Gilbert besloten meteen het menu van de dag te nemen. Eva en ik keken nog even kritisch verder, ook tactisch, want als er iets niet zo lekker was konden we wederzijds wat ruilen met onze partners! 😉
Uiteindelijk nam ik als voorgerecht een velouté van wilde spinazie met daarin gerookte vis (soort weet ik niet meer) en kaascroutons. Heel erg lekker! En als hoofdgerecht nam ik tarbot (ja, uit te spreken zoals je het schrijft…) met daarbij een taartje van spinazie, zongedroogde tomaatjes en pijnboompitten, een soort aardappelpuree en een lekkere saus.
Allemaal erg aparte combi’s, maar heel lekker! Bij het toetje aangekomen besloten Eva en ik mee te doen met de mandarijnentaart, en dat bleek een goede keus! Lekker glaasje amaretto erbij, en citroenijs… We waren heel erg voldaan allemaal! En natuurlijk hebben we onder het eten over van alles en nog wat gekletst. Veel over kinderen krijgen (leuke namen verzinnen!) en over bijvoorbeeld leerlingen….
Vervolgens gingen we naar de bioscoop, kaartjes halen voor Casanova, en hadden we nog een uurtje over. Dus maar even naar een cafeetje voor een koffie. In de bar, waar je ook weer kon loungen, was zelfs livemuziek, een jongen die keyboard speelde en een andere die van alles deed, waaronder steeldrum en mondharp! Dat gaf wel sfeer, al was de ruimte wat kaal naar mijn smaak.
Relaxed en mellow gingen we weer richting bios, waar we genoten van de film Casanova, zie de review hierboven, en zo tegen middernacht kwamen we weer naar buiten. We kregen bij het naar buiten gaan zo’n clicker als van de Axe-reclame. Wel grappig, alleen jammer dat het foldertje zo op mannen gericht was (“zie jij een leuke chick?” etc.), dat had universeler gekund. Maar goed, iedereen begon meteen elkaar te clicken, wat wel grappig was. Bij de fietsen namen we afscheid van Eva en Gilbert, met de belofte snel weer eens zo’n leuke avond te organiseren samen.