Voorlopig afscheid…

Ik ben net vandaag teruggekomen van onze minitournee met Alzheimer. Na maandag in Nijmegen te hebben opgetreden, vertrokken we dinsdag met de bus naar Maastricht om daar dinsdag en woensdag een voorstelling te geven in de “Bonbonnière”. We zouden overnachten in een 4-sterrenhotel en op woensdag hadden we ruim de gelegenheid om Maastricht te bewonderen. Het was prachtig weer en we genoten van de terrasjes, winkeltjes en de koffie met vlaai…

De voorstellingen gingen prima, al waren ze in een afgekeurd theater (wat dat ook moge betekenen), feit was wel, dat het er erg beschimmeld rook. Het was wel een ouderwets mooi theatertje. Veel pluche, en natuurlijk loges voor de rijke gasten. Het zat niet vol, maar de voorstellingen gingen goed en het publiek was enthousiast. En het was erg gezellig!

Het voelde voor iedereen wat onwerkelijk dat dit voorlopig het laatste was wat we samen zouden doen. De volgende voorstelling is pas in maart ofzo, maar we hebben elkaar nu sinds augustus toch wel zeker drie keer per week gezien. En erg intensief ook nog eens. Dat wordt wel even afkicken.

Maar, zoals ze dat zo mooi zeggen, gelukkig hebben we de foto’s nog, net vandaag kregen we een link naar een site waar de professionele foto’s die zijn genomen opstaan. Voor een impressie (of een herinnering), ga hier maar eens kijken!

Geef een antwoord